 Wysłany: Nie 13:19, 23 Wrz 2007 Temat postu: Przy szabasowych świecach |
|
| W bóżnicy:
Chasyd, wsłuchany w pojękiwania cadyka, modląc się podnosi głos coraz wyżej. - Słuchaj - szepce mu do ucha najbliższy sąsiad - nie wrzeszcz tak na Pana Boga! Po dobroci wskórasz więcej... *** Na godzinie religii: - Kto mi powie - pyta nauczyciel - jaki grzech popełnili bracia Józefa, sprzedając go? Berek podnosi dwa palce do góry. - Oni go sprzedali za tanio i bez opakowania. *** Szadchen swata młodzieńcowi posażną pannę. Młodzieniec wzbrania się: - Przecież ona jest na pół ślepa! - I ty to uważasz za wadę? Pomyśl tylko - nie będziesz musiał niczego przed nią ukrywać. - Ale ona jest prawie głucha! - Pomyśl tylko - ona nie usłyszy twoich przekleństw... - Kuleje na jedną nogę! - Tylko pomyśl - ona nie będzie za tobą chodzić krok w krok... - No i ma garb! - Oj, młody człowieku, bądźże sprawiedliwy! Przecież jakąś jedną wadę to ona może mieć! *** Lichwiarz Pines poucza swego syna: - Powiedz no, Icuniu, co byś zrobił znalazłszy na ulicy dziesięć złotych? - Schowałbym do kieszeni. - Nie, tak się nie postępuje, synu! Jeśli znajdziesz dziesięć złotych, to zaniesiesz je na policję. Tam ciebie pochwalą, dadzą jednego złotego jako znaleźne i powiedzą: "Icek Pines to porządny człowiek". - Dobrze, tate. - A powiedz mi, synu, co byś ty zrobił znalazłszy dziesięć tysięcy dolarów? - Zaniósłbym je na policję, tam by mnie pochwalili, dali tysiąc dolarów jako znaleźne... - Nigdy w świecie - przerywa mu ojciec. - Jeśli znajdziesz taką sumę pieniędzy, schowaj je do kieszeni! - Tate - protestuje syn - to oni przecież nie powiedzą: "Icek Pines to porządny człowiek". - Oj, głupi! Jak masz w kieszeni dziesięć tysięcy dolarów, to ty potrzebujesz być porządnym człowiekiem?... Horacy Safrin, Przy szabasowych świecach. Humor żydowski. Wieczór drugi Nauczyciel filolog przyniósł do klasy duże zdjęcie Wenus z Milo i długo rozwodził się nad pięknem tej rzeźby. Nazajutrz przepytuje uczniów: - Baczyński, co jest najpiękniejsze w tym posągu? Uczeń uśmiecha się głupawo. - Uda, proszę pana profesora. - Siadaj ty błaźnie! Jutro przyjdziesz z ojcem! Czapla! Co jest najpiękniejsze w tym posągu? Uczeń wytrzeszcza krótkowzroczne oczy: - Piersi, proszę pana profesora. - Siadaj, ty ośle! Jutro przyjdziesz z ojcem! - Ale ojciec wyjechał... - To przyjdź z matką! A może ty, Moniek, powiesz kolegom, co jest najpiękniejsze w tej rzeźbie? Moniek podnosi się powolutku i oświadcza: - Proszę pana profesora, ja jutro przyjdę z całą familią. *** Szloma, spacerując po ulicach Odessy, spostrzega, że jego znajomy, Abram, jedzie na damskim rowerze. - Abram, skąd u Ciebie damski rower? - To dłuższa historia, ale jak chcesz, to posłuchaj! Wiesz, byłem wczoraj u Salci. Zjedliśmy razem kolację, a po kolacji, jak wiadomo, herbata, wódka i wino. Potem deser, wódka i wino. Około północy Sara skarży się: - Abram, tak mi gorąco! - To zdejmij bluzkę! Po upływie kwadransa: - Abram, tak mi gorąco! - To zdejmij kieckę! Znów upłynęło dziesięć minut. - Abram, tak mi gorąco! - To zdejmij bieliznę! A gdy stanęła przede mną naga, wyciągając ramiona, zawołała: - Teraz, Abram, bierz to, czego tak bardzo pragniesz! To ja wziąłem rower. *** Pewnej nocy zmarł nagle kamerdyner hrabiego Potockiego. Nazajutrz po pogrzebie ukazuje się w miejscowej prasie ogłoszenie: "Potrzebny kamerdyner. Warunki: rzymskokatolik, kawaler, znajomość języka francuskiego. Sprawa bardzo pilna". Tego samego dnia o północy dzwoni do pałacu brodaty Żyd. Ponieważ tłumaczy się, że ma bardzo pilną sprawę, budzą dziedzica, który w szlafroku i pantoflach wchodzi do przedpokoju. - Jaśnie wielmożny pan poszukuje kamerdynera? - Tak jest. - A czy to musi być koniecznie katolik? - A jakże. - Kawaler? - Nie inaczej. - I musi gadać po francusku? - Tak. - To właśnie przyszedłem zawiadomić pana hrabiego, że ja nie mogę przyjąć tej posady... |
|
